خودروهایی که از پایه ویرانند نه فقط کیسه هوا
اقتصادخودرو-صنعت خودرو همچنان یکی از ابهام برانگیزترین و چالشی‌ترین و البته بحران‌سازترین صنایع کشور را به خود اختصاص داده است. کلاف سر درگمی که هر چه از آن می گذرد گره های کورش بیشتر و بیشتر می‌شود. در حالی که با هر گرهی بر مشکلات و دغدغه‌های مصرف کننده بیش از پیش افزوده می‌شود.
در این میان متولیان امر در قبال صنعت خودرو و چالشهای آن برای کشور گاهی خواسته یا ناخواسته در مسیری قرار می‌گیرند که هر چند با نیت خیر و گام برداشتن در مسیر رفع نگرانی‌های مردم است اما در نهایت مسیری را می‌پیماید که چندان با این اهداف همخوانی ندارد. نمونه عینی این مسئله را در تصادف زنجیره‌ای اخیر در بهبهان و واکنش‌ها به آن را می‌توان مشاهده کرد.
۲۰ دی ماه 1400 بود تصادفی زنجیره ای در محور بهبهان در جنوب کشور رخ داد که ۵ فوتی و ۴۱ مصدوم حاصل برخورد ۵۹ دستگاه خودرو در خوزستان محور بهبهان-رامهرمز بود. پس از اعلام این حادثه تلخ و دلخراش، یکی از مباحثی که از سوی راهنمایی و رانندگی و نهادهای نظارتی مطرح گردید مسئله باز نشدن کیسه‌های هوای خودروهای تصادفی بوده است. نکته اساسی آن است که خودروسازان از سایپا، ایران خودرو و پارس خودرو و… تمام مباحث کارشناسی خود را بر مسئله کیسه‌های هوا و چگونگی عمل کردن و نکردن آنها معطوف و حتی مباحثی همچون زاویه تصادف و باز نشدن کیسه های هوا را مطرح نمودند. ادعاهایی که البته واکنش‌های تندی را نیز به همراه داشت چنانکه سردار هادیان فر رییس پلیس راهور گفته است :«من فکر می‌کنم خودروسازان مزاح می‌کنند که رانندگان باید با زاویه مناسب تصادف کنند. گفتند ایربگ‌ها سوئیچی است؛ ایربگ راننده که اصلا سوئیچی نیست، ایربگ سرنشین سوئیچی است که در این حادثه هم سوئیچ تمام آنها باز بوده و عمل نکرده و ما فیلم و عکسش را هم داریم.»
اما و اگرها در باب کیسه هوا در حالی به محور اصلی مباحث درباره تصادف بهبهان و سایر تصادفات مطرح شده که خودروسازان نیز بر آن شده‌اند تا از این آب گل آلود ماهی خویش را صید نمایند و نداشتن نقدینگی را مطرح و افزایش قیمت را راهکار حل مسائل عنوان نمایند که گویی خودروسازان برآنند تا یک اصل مهم را به حاشیه رانده و بی اهمیت سازند و آن اینکه مسئله ریشه‌ای تر از کیسه هواست. نگاهی به وضعیت خودروسازی در کشور نشان می‌دهد از یک سو هیچ کیفیتی در خودروها وجود ندارد و هر سال نیز از کیفیت آنها کاسته می‌شود و از سوی دیگر قیمت‌ها بی رویه افزایش یافته بدون آنکه هیچ تغییری در کیفیت و ماهیت خودروها ایجاد شده باشد. این بی‌کیفتی چنان است که هادیانفر رئیس پلیس راهور عنوان کرده است:«درباره اینکه گفته می‌شود خودروها تاییدیه‌های لازم را اخذ کرده‌اند تصریح کرد: در همان ابتدا یک خودروی سمپل را برای نمونه می‌فرستند و برایش تاییدیه می‌گیرند اما چرا همین دستگاه‌های مسئول، دیگر در خط تولید نمی‌روند بازدید دوره‌ای کنند؟ او ادامه داد: در همین حادثه بهبهان چرا سه پراید و یک سمند آتش گرفتند؟ مگر خودروساز نمی‌گوید باک استاندارد بوده؟ پس چرا خودرو منفجر شد؟ بار TNT که با خود حمل نمی‌کردند. هفته گذشته در عوارضی دماوند یک پژو توقف کرده بود که با برخورد یک خودرو با آن آتش گرفت، خب این چه وضع ایمنی خودروهاست؟»
بر این اساس می‌توان گفت که سوال اصلی در حادثه بهبهان نه کیسه هوا که خودروسازان بر آن مانور می‌دهند بلکه بی کیفیتی و مسئولیت پذیر نبودن خودروسازان است که هیچ طرحی برای بهبود کیفیت خودروها نداشته و حتی هر روز نیز بر میزان کاستی‌ها و بی‌کیفیتی خودروها افزوده می‌شود. لذا اکنون خودروسازان به جای برجسته سازی مسئله کیسه هوا و سوق دادن افکار عمومی به سازندگان کیسه‌های هوا، باید پاسخگوی بی‌کیفیتی سراسری خودروها باشند و به این پرسش پاسخ دهند که چرا هیچ تفکر و اراده‌ای در آنها برای بهبود کیفیت تولیداتشان نیست و حتی وقتی پیشنهادهایی از سوی نهادهای ورای خودروسازی برای بهبود قطعات و بالابردن کیفیت خودروها می‌شود با آن مخالفت می کنن و به همان روند تولید ارابه‌های مرگ ادامه می‌دهند!؟ حقیقت تلخ آن است که خانه خودروسازی کشور از پایه ویرانه‌است نه صرفا کیسه هوا.
لینک کوتاه خبر : https://eghtesadkhodro.com/?p=10584