نمایشگاه تولیدات خودرویی یا تولید نمایشگاهی خودرو

اقتصاد خودرو-نمایشگاه خودرو امسال در حالی آغاز به کار کرد که تعدادی از خودروسازان با زیر مجموعه‌هایشان در این نمایشگاه شرکت کردند، نمایشگاهی که از یک سو برای آشنایی مخاطبان با صنعت خودرو بوده و از سوی دیگر میدانی برای رقابت و جلب مشتری‌های بیشتر.

آنچه در این نمایشگاه مشاهده شد آن است که از یک سو خودروسازان در کنار نمایش محصولات جدید( البته ساخته شده با تجهیزات روز جهان ) را به نمایش گذاشتند و از سوی دیگر توان و ظرفیت‌هایشان در قطعه سازی را به دید عموم گذاشتند . آنچه در نمایشگاه دیده شد صنعت خودروسازی همچون سایر کشورها را در ذهن ایجاد می کند، مسئله ای که حتی موجب تعریف و تمجید از این خودروسازان می شود، چنانکه به عنوان مثال مهندس سیدمصطفی میرسلیم، در بازدید از غرفه ایران خودرو در نمایشگاه شهر آفتاب، اظهار کرد: با توسعه فناوری، محصولات جدید ایران خودرو قابل رقابت با محصولات مشابه خارجی شده‌اند. ایران‌خودرو، دیگر خودروساز ۳۰ سال پیش نیست که فقط پیکان تولید می کرد بلکه در بخش فنی و زیر ساخت، توان طراحی و توسعه و تولید انبوه خودروهای جدید را پیدا کرده ‌است.

این سخنان برای کسانی که در نمایشگاه حضور یافته‌اند امر عجیبی نیست چرا که آنچه خودروسازان در نمایشگاه عرضه کردند بدون اغراق این سخنان و تحصین ها را بر زبان هر مخاطب و بیننده‌ای جاری می‌سازد و حتی می‌تواند بسیاری را به خرید تولیدات داخلی و حمایت از خودروسازان متمایل سازد.

اما نکته مهم آن است که این مسئله صرفا تا درون نمایشگاه است و بعد از خروج از نمایشگاه وضعیت متفاوتی مشاهده می‌شود که چند نکته در باب آن قابل توجه است: نخست آنکه تجربه نشان داده است که وعده خودروسازان برای ساخت محصولات جدید معمولا مسئله‌ای است که یک شبه تدوین و اعلام و در ظرف دو سه روز پیش فروش و مبالغ از مردم جمع آوری می‌شود و تحویل آن به روزهایی نامعلوم حواله می‌شود که البته هر چند ماه یک بار نیز کالای تولید نشده افزایش قیمت می‌خورد. این امر را در اکثر محصولات تمام خودروسازان از ایران خودرو و سایپا گرفته تا بهمن و پارس خودرو و.. می توان مشاهده کرد. لذا تا زمانی که برای محصولات جدید خودروسازان مقررات مدونی طراحی نشود، نمایش توان خودروسازان بیشتر جنبه جمع آوری نقدینگی مردم با وعده نامعلوم زمان تحویل را دارد.

دوم آنکه خودروسازان در حالی از رقابت با خودورسازان خارجی را سر می‌دهند که به طور جمعی تمام خودروسازان نهایتا تا یک میلیون و پانصد هزار خودرو تولید می کنند که یک میلیون کمتر از نیاز بازار است لذا تولید محصولات جدید تغییری در این ظرفیت ایجاد نمی کند و همچنان نیاز بازار باقی است که نتیجه آن نیز گرانی‌های هر روزه خودرو است.

سوم آنکه نمایشگاه در حالی نجوای ابتکار عمل و خودکفایی خودروسازان است که خودروهایی که در خیابان‌ها و البته در پارکینگ خودروسازان خاک می خورند تا با افزایش قیمت مواجه شوند، و به اذعان خودروسازان و مسئولان وزارت صمت با قطعه‌های بی کیفیت تولید شده‌اند. گزارش‌ها نشان می دهد 60 درصد قطعات خودرو در بازار تقلبی و بی کیفیت است، به عبارتی دیگر آنچه بر صنعت خودروسازی کشور حاکم است کیفیت پایین و گرانی قیمت است که در کنار هزینه‌های مالی، هزینه‌های جانی نیز برای مردم به همراه دارد. در یک کلام چنین می توان گفت آنچه در نمایشگاه‌ها عرضه می شود با آنچه در خیابان و چرخه تولید خودروسازان در جریان است هیچ تناسبی نداشته و دو تولید کاملا متفاوت از نظر کیفیت و قیمت است.

مقایسه میان خودورهای ارائه شده در نمایشگاه با آنچه در بیرون از نمایشگاه مشاهده می شود بیانگر آن است که آنجا بیشتر از آنکه نمایشگاه تولیدات خودروسازان باشد محلی برای تولید نمایشگاهی خودرو است که به قولی یکی برای نمونه است و دیگر هم مشابهی ندارد. روندی که نشان می‌دهد که همچنان راهکار حل مشکل خودروسازی کشور واردات خودرو ،البته بدون رانت و نگاه منفعت طلبانه بلکه واردات خودروهایی ارزان و با کیفیت است که یافتن آنها در بازار جهانی نیز کار چندان دشواری نمی باشد تا شاید خودروسازان حرکتی کرده و همان را که در نمایشگاه ارائه می‌کنند نه در ویترین بلکه به عنوان الگوی تولید در پیشران تولیدات خود قرار دهند.

کامیار زین العابدینی

لینک کوتاه خبر : https://eghtesadkhodro.com/?p=19895