مسیر جدید پیش روی صنعت خودروسازی ایران

به گزارش اقتصاد خودرو،یک مقام آمریکایی نزدیک به مذاکرات وین روز پنجشنبه به اظهار داشت که “پیشرفت واقعی” ایجاد شده است، اما دستیابی به توافق هنوز قطعی نیست.خبرگزاری رویترز در گزارشی مدعی شد به بخشی از توافق بین ایران و ۱+۴ در وین دست یافته و این در حالی است که به گفته علی باقری، مذاکره‌کننده ارشد ایران در وین، این مذاکرات به روزهای تصمیم‌گیری طرف‌ها مذاکراتی رسیده است.

این مساله موجب می شود که بازهم نگاه بسیاری از فعالان صنعت خودروسازی کشور به آن سوی مرزها خیره شود.چرا که با دست یابی به یک توافق پایدار می توان شاهد اثرات گوناگونی در این زمینه باشیم.

بنابراین می توان گفت که  این یک مسیر جدید است که پیش روی صنعت خودروسازی ایران باز خواهد شد. اما هم طرف های ایرانی و هم شرکای خارجی طی یک دهه اخیر تجربه های متفاوتی از همکاری با یکدیگر کسب کرده اند که می تواند در ادامه بر تصمیم گیری های تاثیر داشته باشد.

آنچه که طرفین در نهایت از این همکاری می خواهند رسیدن به نقطه مطلوب یا همان سودآوری است که با دیدگاهی متفاوت وارد مرحله جدیدی از همکاری ها خواهند شد.

در واقع طرف های خارجی به طور طبیعی رفتار و حرکت هایشان مبتنی بر کسب سود و نفوذ هر چه بیشتر در بازار کشور است.خودروسازان ایرانی هم به دنبال کم کردن فاصله فاحش این صنعت در گام اول با رقبای منطقه ای و در گام دوم نفوذ بیشتر و ماندگار در آن بازارها هستند.

با این حال تجربه یک دهه گذشته و تحریم ها،نوع ورود مجدد طرف های خارجی نسبت به دوران قبل بدون تردید تفاوت هایی خواهد داشت.به بیان ساده اگر توقع داشته باشیم که آنها همانند دوران پسا برجام با سرعت وارد ایران شوند،توقع زیادی خواهد بود.چرا که آنها با توجه به تجربه های قبلی به نظر می رسد که  تجربه های قبلی باعث خواهد شد که گزینه سرمایه گزاری برای آنان چندان منطقی به نظر نرسد.بنابراین آنها برای ورود پیشنهاد مونتاژ خواهند داد.پیشنهادی که می تواند واکنش های متفاوتی برای طرف های ایرانی داشته باشد.یعنی سناریویی که آنها برای ورود به ایران نوشته اند،می تواند برای آنها خوب و برای ایرانی ها چندان مناسب نباشد.چرا که طرف های ایرانی در شرایط فعلی علاوه بر نیاز به تکنولوژی های جدید،به سرمایه گذاری های جدید نیز احتیاج دارند. اما این مساله بیشتر نیاز و خواست طرف های ایرانی است و طرف های خارجی اما به دیده دیگر به این موضوع نگاه می کنند.

انتخاب راه و روش همکاری

با در نظر گرفتن این سناریو که خارجی‌ها پس از لغو تحریم‌ها تنها به قصد مونتاژکاری و فروش محصول پای میز مذاکره با خودروسازان ایرانی خواهند نشست، وزارت صمت و شرکت‌های خودروساز داخلی دو راه بیشتر در مقابل آنها نخواهند داشت. راه نخست این است که قید همکاری با خارجی‌ها را بزنند و با همین فرمان فعلی و بدون همکاری با خودروسازان دنیا فعالیتشان را ادامه دهند. راه دوم نیز این است که شرط خارجی‌ها مبنی‌بر عدم سرمایه‌گذاری مستقیم و مونتاژکاری را بپذیرند. اگر صمت و خودروسازان راه نخست را پیش بگیرند، صنعت خودروی کشور کماکان منزوی خواهد ماند و این مساله می‌تواند برای خودروسازان و مشتریان ایرانی گران تمام شود. تجربه دور ماندن از خارجی‌ها در دوران تحریم، نشان می‌دهد انزوای صنعت خودرو چالش‌های کمی و کیفی سنگینی را به دنبال خواهد داشت. بنابراین بسیاری از کارشناسان و حتی فعالان خودروسازی چنین رویکردی را مصلحت نمی‌دانند. به اعتقاد آنها، همکاری‌های خارجی فارغ از اینکه به دنبال سرمایه‌گذاری مستقیم باشند یا مونتاژکاری، در کل به نفع خودروسازی و مشتریان است. به اعتقاد آنها هرچند اولویت با سرمایه‌گذاری مستقیم است، اما اگر خارجی‌ها فقط به قصد مونتاژکاری نیز پای میز مذاکره با خودروسازان ایرانی بنشینند، نباید نه گفت. این دسته از کارشناسان معتقدند به واسطه همین مونتاژکاری هم می‌توان ارزش افزوده به‌خصوص در حوزه صادرات ایجاد کرد و اصلا تبدیل به بخشی از زنجیره جهانی تامین بزرگان صنعت خودرو شد.

*آرش خضر حیدری‌وار

لینک کوتاه خبر : https://eghtesadkhodro.com/?p=11246