خودروی ملی «توگ» ترکیه، با محصولات «تسلا» رقابت می کند؟!/کسب تجربه ترکیه از راه همکاری با خودروسازان درجه دو جهان

اقتصاد خودرو– خودروی ملی و اختصاصی و البته تمام برقی ترکیه با برند و نام تجاری «توگ» طراحی شده و تولید آزمایشی ان در روزهای اخیر، شروع شده و قرار بر این است که تولید انبوه این خودرو در اوایل سال 2023 میلادی شروع شود و از نظر رجب طیب اردوغان، این خودروهای جاده های دنیا را مزیِن خواهد کرد.

در گفت و گوی «اقتصاد خودرو» با امیر رشیدمهرآبادی (کارشناس صنعت خودرو)، تجربه ساخت خودروی تمام برقی ترکیه و جایگاهی که با وجود رقبای بزرگ می تواند در بازار خودروهای برقی و الکتریکی دنیا کسب کند، بررسی شده است.

*****

 

*در مراسمی که در ترکیه و با حضور رئیس جمهور این کشور برگزار شد کارخانه تولید خودروی برقی توگ به عنوان خودروی ملی ترکیه به بهره برداری رسید. تولید آزمایشی این خودرو شروع شده و تولید انبوه آن از اوایل سال 2023 میلادی شروع می شود.

وزیر صنعت و فناوری ترکیه اعلام کرده که با تولید این خودرو، وارد عصر جدیدی از صنعت خودرو سازی می شویم. با توجه به این که شرکت های بزرگی در دنیا در حوزه تولید خودروی برقی فعال هستند جنابعالی، تولید این خودرو را توسط ترکیه چگونه ارزیابی می کنید؟

 

-رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه، در سال 2019 طرحی را برای تولید خودروی ملی خودشان تعریف کرد و صنعت خودرو را در یک خیز برای گام بلند قرار داد. این خیز، با استفاده از زیرساخت هایی بوده که سال ها ترکیه در صنعت مونتاژ و کار کردن با خودرو سازان تقریباً درجه 2 دنیا کسب کرده بود.

در ترکیه برنامه های اصولی برای همکاری و جوینت (شریک) شدن با شرکت های خارجی اجرا شده و ترک ها به جای مدیریت های بلند پروازانه، با شرکت هایی که می توانستند خودرو تولید کنند و حتی صادر کنند، همکاری کردند.

برای مثال، ترکیه از طریق همکاری با شرکت رنو در تولید خودروهایی از قبیل مگان و شرکت فیات، کم کم زیرسازی های خودش را انجام داد بدون این که ادعا کند ما خودرو ساز شده ایم و بدون این که از آمار استفاده کند و مثلاً بگوید ما جزو 10 کشور برتر خودروسازی دنیا هستیم. ایجاد این زیرساخت ها و استفاده از تجربیات شرکت های خارجی باعث شد الان ترکیه به سمت تولید این خودروی «توگ» برود.

 

*در ترکیه و در دهه های قبل بحث تولید خودروی ملی مطرح شده و نمونه هایی هم تولید شده بود. هر چند که فقط یک خودروی ملی ترکیه به تولید انبوه رسید. الان هم شرکت های بزرگ دنیا از قبیل تویوتا و هیوندای در ترکیه خودرو مونتاژ می کنند.

به چه علت، در نهایت شرکت های بزرگ خارجی، عمده تولید خودرو را در ترکیه به عهده گرفته و تولید خودروی ملی در ترکیه به حاشیه رفت؟

 

-صنعت خودرو در ترکیه، یک صنعت بومی نیست. به طور کلی، ترکیه یک کشور صنعتی نبوده و صاحب صنایع سنگین نبوده است. ما باید این اتفاقاتی را که در رونمایی از خودروی توگ رخ داده، بررسی کنیم و ببینیم آیا این خودرو می تواند بازار داخلی ترکیه و بازار صادراتی را پوشش بدهد یا خیر.

بسیاری از خودروها و حتی در کشور خودمان به عنوان خودروی ملی رونمایی شده اند ولی بعد از چند سال، به یک پروژه شکست خورده تبدیل شده اند. ادعاهایی که در مورد خودروی توگ از نظر تکنولوژی، قیمت و رقابتی بودن می شود و کلاس های مختلفی که برای آن تعریف شده، بسیار بلند پروازانه است.

این ادعاهای بلند پروازانه، سطح انتظارات را از یک محصول بالا می برد. به همین دلیل، احتمال این که در معرفی و ورود این خودرو به بازار و رقابت آن با بقیه خودرو سازان دنیا به طور کامل موفق نشود وجود دارد.

 

*به هر حال، ترکیه تولید و صادرات قطعه و خودرو دارد. در سال 2018 که قبل از شیوع کرونا بوده ترکیه 31.6 میلیارد دلار صادرات خودرو و قطعه داشته و در سال 2021 در حد 29 میلیارد دلار در کل سال، صادرات داشته است. چقدر از این صادرات قطعه و خودرو متعلق به صنعتگران ترکیه و چقدر متعلق به خودرو سازان بزرگ جهان است؟

 

-ما اگر بخواهیم صنعت را به صورت ذره بینی، موشکافی کنیم صنعت یک وابستگی دارد به تکنولوژی، وابستگی دارد به محیط های دانشگاهی و وابستگی دارد به ارتباط با صنایع و کشورهای دیگر. وقتی که یک خودرو می خواهد در دنیا تولید شود، ممکن است قطعات مختلف این خودرو با اتکاء به تکنولوژی های بومی کشورهای دیگر وارد شود.

در نهایت خریدار، کالای نهایی را در اختیار می گیرد و یک نمره از نظر کیفیت، قیمت و خدمات به این کالا می دهد و به برند و کشور سازنده نگاه می کند. لزوماً نباید وقتی یک خودرو می خواهد در یک کشور خاص تولید شود از صفر تا صد متعلقات آن خودرو، در همان کشور تولید شود.

یکی از موانع از نظر کیفیت و کمیّت این است که ما بخواهیم همه کالاها را بومی سازی کنیم و به صورت گلادیاتوری و تک نفره، با همه تکنولوژی موجود در دنیا بجنگیم. ترکیه کاری که کرده، این است که حضور صنایع دیگر و برندهای دیگر را در سرزمین خودش به رسمیّت شناخته است.

اساساً ترکیه امتیازات زیادی به شرکت های خارجی داده و بازار جذابی برای برندهای خارجی فراهم کرده است. در نتیجه، شرکت خارجی از حضور در ترکیه استقبال کرده اند. این طور عمل کردن، این مزیت را برای ترکیه ایجاد می کند که صنعت، به سمت بومی سازی می رود.

با این نوع رفتار کردن، نیروی انسانی موجود در ترکیه هم، در شرکت های مختلف مشغول به کار می شود. با جذابیت های مالیاتی و با جذابیت هایی که برای شرکت های خارجی، در ترکیه ایجاد می شود و وقتی متخصصان داخلی در این مجموعه ها آموزش ببینند، ترک ها کم کم می توانند قدم در راه خودروساز شدن بگذارند.

ترک ها تا قسمت زیادی از این راه را به درستی آمده اند و نمونه آن صادرات خودرو و قطعه ای است که از ترکیه انجام می شود. صادرات خودرو از ترکیه توسط شرکت های خودرو سازی دنیا انجام می شود و برندهای ترکیه ای نیستند. ترکیه این جذابیت را برای برندهای دنیا دارد که در ترکیه، تولید کنند و در حوزه قیمت تمام شده، از این پتانسیل این کشور استفاده کنند.

 

*یعنی در اصل ترکیه پایگاهی شده برای صادرات مجدد شرکت های بزرگ دنیا.

 

-بله. هر چند که این پایگاه شدن، آورده های زیادی برای کشور ترکیه دارد. شاید در آینده، ترکیه بتواند خودروساز شود با استفاده از این زیرساخت ها و با استفاده از این پتانسیل ها. البته به تنهایی قدم در این راه گذاشتن و رقابت کردن با رقبای بزرگ، بسیار سخت است و اگر چنین بود منجر به این نمی شد که شرکت های خودرو سازی بزرگ دنیا در همدیگر ادغام شوند.

وقتی که به چارت شرکت های خودرو سازی بزرگ دنیا نگاه می کنیم، می بینیم که در رأس تمام برندها، یک تعداد محدود برند هستند و بقیه خودروسازان حتی با داشتن سابقه، با داشتن طراحی اختصاصی و با  وجود استقبال مشتریان خودشان از محصولات شان، مجبور شده اند که با بزرگان ادغام شوند.

 

*ترکیه در سال 2000 میلادی تعداد 430 هزار خودروی سواری و تجاری تولید کرده و در سال 2021 هم یک میلیون و 276 هزار خودرو در این کشور تولید شده. جنابعالی این روند را که با کمک شرکت های بزرگ دنیا شروع شده و ادامه پیدا کرده، یک روند مثبت و رو به رشد می دانید. درست است؟

 

-بله و صد در صد همین طور است. به غیر از آمار، اتفاقاتی که در صنعت خودرو سازی دنیا و صنعت خودروسازی ترکیه رخ داده، استفاده از تکنولوژی های روز دنیا، با کیفیت شدن تولیدات و در ادامه افزایش کمیّت، تحقق پیدا کرده و این اواضع، در ادامه منجر به ایجاد بازارهای صادراتی شده.

این حجم پیشرفت فقط با برنامه ریزی، ایجاد زیرساخت و استفاده از منابع، امکانپذیر است. ترکیه به صورت تک بُعدی و تک کانالی حرکت نکرده و از طریق تغییر پی در پی مدیران، به این نتیجه نرسیده است.

 

*تعداد 5 شرکت بزرگ ترکیه در سال 2018 متحد شده و برای تولید خودروی توگ، کنسرسیوم تشکیل داده اند. یکی از این شرکت ها، شرکت مخابراتی ترکیه ای یعنی ترک سل است. این نوع همکاری ها برای تولید خودرو، احیاناً چه دستاورد و پیامی می تواند داشته باشد.

 

-پیام این مورد، این است که نگاه سیاسی نشدن به شرکت ها و ساختارهای حکومتی، باعث می شود تحولی رخ بدهد که در حوزه تجارت، به آن جوینت (شریک) شدن شرکت های کوچک می گویند و از این طریق شرکت ها و هلدینگ های بزرگ ایجاد می شود.

در صنعت و تولید، به همکاری نیاز است و لزوماً نباید ما در یک مجموعه، برترین تکنولوژی های روز دنیا را داشته باشیم. چرا که ما می توانیم از امکانات و تجربه بقیه بازوهای خودمان استفاده کنیم. هر چند که ممکن است در کشور ما از این موضوع به عنوان تداخل عملیاتی و تداخل کاری نام برده شود ولی در دنیا اعتقاد دارند که این نوع کارها می تواند باعث بالا رفتن و افزایش بهره وری شود.

اگر این شرکت ها در سال 2018 با هم متحد شده اند، به دلیل این است که از تجربیات شان در کنار همدیگر استفاده کنند و در یک بازه زمانی چند ساله، یک خروجی و محصول ببینیم که می تواند خودروی «توگ» باشد.

 

*برای سال های اول قرار بر این بوده که دو مدل کراس اوور و سدان از این خودروی توگ تولید شود، اما تولید مدل کراس اوور آن زودتر انجام شده و با افتتاح کارخانه توگ با حضور رئیس جمهور ترکیه، تولید انبوه شاسی بلند توگ در اوایل سال 2023 شروع می شود.

در حال حاضر، شرکت آمریکایی تسلا، یکی از بزرگ ترین شرکت های دنیا در حوزه تولید خودروهای الکتریکی و برقی بوده و خودروی توگ هم، یک خودروی تمام برقی است. فکر می کنید در این وضعیت، این خودرو که در ماه های آینده تولید می شود، بتواند در بازار جهانی جایگاه مناسبی در مقایسه با رقبای خودش کسب کند؟

 

-وقتی که از طراحی یک خودرو صحبت می شود و می خواهند از آن به عنوان خودروی ملی نام برده شود قطعاً از مشاوره و کمک بسیاری از شرکت های صاحب نام در این صنعت استفاده شده.

البته ممکن است در مورد خیلی از محصولات، این موضوع محرمانه باشد و در مورد خیلی از تولیدات در دنیا، این همکاری ها به صورت شفاف و اشکار گزارش شده. آنچه که ما می دانیم این است که کراس اوور الکتریکی توسط یک استودیوی ایتالیایی طراحی شده ولی ابتکار این اتومبیل با ترکیه است.

 

*در مورد خودروی توگ گفته شده که استودیوی طراحی «پینین فارینا»ی ایتالیا، این خودرو را طراحی کرده است، اما این خودرو شباهت زیادی به خودروی مفهومی شرکت چینی «هیبرید کینتیک» دارد که توسط همین استودیوی پینین فارینا طراحی شده بود و حتی در نمایشگاه 2018 ژنو، رونمایی شده بود.

البته این شرکت چینی دچار بحران مالی شده و نتوانسته این خودرو را به تولید برساند. یک بحث این است که ترکیه همان خودرو را به عنوان خودروی ملی معرفی کرده و می خواهد تولید کند. جنابعالی چنین اِشکال و ایرادی را در این موضوع می بینید؟

 

-هر طراحی وقتی انجام می شود اگر مقصدهای صادراتی داشته باشد قطعاً نیازهای بازارهای صادراتی را در نظر می گیرد. در محصولات لوکال (محلی) هست که فقط شرایط بومی یک منطقه از نظر وضع و کاربری سرنشینان و همچنین از نظر میانگین قد کاربران و شرایط آب و هوایی، در نظر گرفته می شود.

خودروهای امروزی فارغ از این که توسط چه شرکتی تولید شده اند به راحتی قابلیت به روز رسانی و قابلیت بومی سازی برای مناطق دیگر دنیا را دارند. ما این وضع را در صنعت خودرو سازی دنیا می بینیم.

حتی اگر این موضوع درست باشد که این خودرو برای یک شرکت چینی طراحی شده، باز هم می شود تولید آن را به فال نیک گرفت. چون در زمان انتخاب خودشان، انتخابی کرده اند که قابل دفاع است.

در مورد مقایسه با شرکت «تسلا» و این که این خودرو می تواند با محصولات شرکت تسلا رقابت کند، باید بگویم به نظر من خیر. وقتی یک خودرو در این سطح و برای اولین بار و نه این که مانند شرکت تسلا صاحب تکنولوژی باشد و فقط با همکاری با چند شرکت داخلی و خارجی به این مرحله رسیده، در زمان تولید و در زمان عرضه به بازار، نیازمند به روز رسانی بوده و قطعاً اِشکالاتش در زمان استفاده آشکار می شود.

اگر در دراز مدت، برنامه ریزی درستی وجود داشته باشد و اگر نوع عرضه به بازار و قیمت تمام شده رقابتی باشد و همت بر این باشد که به جای معرفی 10 محصول و برند، فقط یک یا دو محصول قابل دفاع داشته باشیم، بهتر است. اگر این تفکر پشت این تولید باشد، این خودرو به تولید می رسد و موفق هم می شود.

در خودروی توگ از باتری های با قدرت 200 و 400 اسب بخار استفاده می شود. همچنین 80 درصد باتری در مدت زمان 30 دقیقه شارژ می شود و با هر بار شارژ می توان 500 کیلومتر را طی کرد.

اگر این عددهایی که در مورد این خودرو منتشر شده درست باشد، در حوزه خودروهای الکتریکی، عددهایی بالاتر از نرمال و نزدیک به خوب است. اگر این موارد، در خوروی توگ، محقق شود در سطح شرکت تسلا نه ولی در سطح بعضی شرکت های خودرو سازی دنیا که خودروهای الکتریکی تولید می کنند، می تواند رقابت کند.

 

 

*در حد 75 درصد از قطعات خودروی توگ در داخل ترکیه تامین شده و 25 درصد از قطعات آن از خارج از ترکیه وارد می شود. از طرفی دولت ترکیه، خرید سالیانه تعداد 35 هزار دستگاه از خودروی توگ را تضمین کرده است. آیا آن 25 درصد مربوط به بخش های حساس و الکترونیکی خودرو هست که به ترکیه وارد می شود؟

 

-اگر بخواهیم صنعت خودرو سازی دنیا را به این صورت و با این جزئیات آنالیز کنیم، حتی قسمت زیادی از تولیدات بزرگ ترین شرکت های خودرو سازی مثل «دایملِر» هم، از خارج از کشور یا شرکت های دیگر، خریداری می کنند.

برخی تکنولوژی هایی که در صنعت آی سی (مدار مجتمع/I.C) ارائه شده و در انحصار چین است، در قسمت هایی مثل واحد کنترل الکترنیک (E.C.U) خودروها، هوش مصنوعی و بردهای الکترونیکی، کاربرد زیادی دارد.

 

*در مجموع، از نظر شما خودرو «توگ» قابل دفاع است. درست است؟

 

-این خودرو چه از نظر عرضه، طراحی و قیمتی که برای آن در نظر گرفته اند و امکاناتی که گفته شده دارد و همچنین حمایت دولت از تضمین خرید این خودرو، یک حرکت رو به جلو بوده و قابل دفاع است.

 

لینک کوتاه خبر : https://eghtesadkhodro.com/?p=31320